Bir Günayın'da Demir'den gelsin :)

 

Hıııı eyvah yakalanık ifadesi yokmu :)

Fotoğrafı çektikten sonra biz bol bol bakıp gülük  sizlerlede paylaşmak istedim 

Demir emeklemeye başladıktan sonra evimizeki düzenimiz yavaş yavaş değişmeye 

Demir kural ve düzenleri hakim olmaya başladı. 

Artk hiç birşey eskisi gibi olmayacak:))

Evdeki kabloların hepsi saklandı . 

Saklandı saklanmasınada Demir napıyo ediyo bi yerden bi kablo buluyor vee mutlu soon direk ağıza.

Bugun eve gerekli olan güvenlik malzemelerinden alacağım

Kapı stoperi

Dolap ve çekmece kilidi

Priz emniyeti ve

Köşe koruyucu vs.

Tehlikeli olan her yer ve her şey Demirin direk olarak ilgi alanına giriyor .

Emeklemeye başlamasıyla birlikte afacanlıkla  yaramazlık arasında gidip geliyor.

Kağıt görmesin çıldırıyo ve inanmıcaksınız belki ama eğer kağıt gördüğünü farketmezsek (ki bu saniyeler içinde gerçekleşiyor ) kağıt yiyor ağzını açıp zor çıkarıyoruz .

Biz görmeden epey kağıt yemişliği vardır heralde:)

Eskiden bunu söyleyen birini duysam "ne kadar ilgisiz " diye düşünürdüm önyargılı olmamak lazımmış ben ve annem o kadar dikkatli olmamamıza rağmen canım oğlum ağzına bişiler sokmayı beceriyor

GÜNAYDIIIIIIIIIN....:))

GÜNAYDIIINN..
Güzel bir gün dilerim herkese...

Hastane odası düzenleme...

İşim gereği her yerdeyiz,
Düğün,Doğum,Kutlama,Cenaze açıkçası insanın olduğu her yerde varız.

Bu sefer keyifli ve ufak bir hastane odası düzenlemesi. Malum artık çoğu hastane çiçeği kapısından içeri sokmuyor bu hastanee onlaran biri bu yüzen müşterimiz tercihinin çiçek olmasına rağmen hastanenin prosedürüne takılıp çiçeksiz bir düzenleme yaptık.

Sabah erkenden hastaneye gittik ve işimize başladık.

Bol tül ve bol balondan oluşan  bir düzenleme istediler bizde elimizeki görselleri paylaştık , 

sonuç olarak aşağıdaki resimleri bulunan bir süsleme çıktı ortaya.Sonuçtan karşılıklı memnun olarak hastaneden ayrıldık...:)) 

Okul çocuğu gibi heyecanlı...

Ayy resmen heyecanlıyım ya
Sanki ilkokula başlıyorum:)
Yarın amatörce ama daha iyi fotoğraf çekebilmeyi öğrenebilmek için bir de yeni makinemin doğru kullanabilmek için 5 haftalık bir fotoğraf  eğitim atölyesine başlayacağım ama içim pır pır eee nee olsa okul biteli öğrencilikten çıkıp gerçek hayata atılalı epey oldu:)
Şimdi ise kısa bir süreliğine bile olsa eğitim almak heyecanlandırıyor , demek ki okulun kıymetini daha iyi anlıyor insan yaş ilerledikçe...
Bakalım yarın ilk dersime gireceğim.
Profesyonel değil sadece amatör çekimlerimin daha iyi olmasını sağlamak için başlayacağım bu işte başarılı olabilecekmiyim
Sabırsızlık ve heyecanla bekliyorum...

20 Eylül 2010 Pazartesi Günaydıııın!!!

Gunaydiiiiin

Saat 07:25

Bu sabah yepyeni bi gune uyanirken kararimi vermistim butun fazlaliklar gidicekti...

Bunun icin de bugunden itibaren diyet durumuna gecilmeliydi ve bugun pazartesi olduguna gore bundan daha uygun bi zamanlama olamazdi heralde,ilk etapta 10 kg vermem gerekiyo biraz sabirli olsam gyet iyi olucaak

Gecen sene hamilelikti falan derken cok birakmisım kendimi cook.

Resmen baska bi esraa olmusum:))

Kilo veripte eski kiyafetlerime girebilmeye basladigimda uzun suredir elbise giydigimi, jean giyip uzerine bi t-shirt cekip evden cikmanin rahatliginin nasil bir duygu oldugunu coktaan unutmusum. Malum doguma kadar 25 kg aldim az buz diil gecici bir durum oldugu icin 3-5 parca kiyaafetle gecirmeye calistim genelliklede kurtaricim elbiselerim ve ugg larimdi.

Ama artik eski esranin geri donme vakti geldi.

Ilk is tabiiki kilo kaybedilmeye mahkum 10 kg arkasindan saclarda degisim :)) ve bu arada gardroba eklenicek yeni cicisler :)

 Yaziyi yazarken saatin biraz ilerlemesini bekliyorum  demiri anneme birakmak icin sonra hemeen ise

bir dolu is vaar!!!

 Bu arada insanin eviyle isinin yakin olmasi muthis ya benim evimle isimin arasi 200-300 metre.  Aslinda varya buyuk bi kesim isine yurume mesafesinde yaşasa trafik denilen cilginlik kesinlikle daha az ve sakin olurdu.

 demir de  perdenin altina girmis zavaalli perdeyi bi otaraaafaa bi bu tarafa cekistirip ceeee yaapiyo bana canım oğlum benim yaaa:))...

Mutfak Hikayeleri...16 eylül 2010:)

Yaa şu yemek işi bazen çok zor bazense inanılmaz kolay oluyor

Bunun en büyük sebebi ise eşimin inanılmaz derecede yemek seçmesinden kaynaklanıyo,yok sa benim yemek yapmam yemem hiiç sorun değil . Ağzımın tadını ii bilirim herşeyi seve seve yerim (kapuska hariiiiç) pis boğaz değilimdir yani kesinlikle:)

Ama iş eşime yemek yapmak olunca işin şekli epey bi değişiyor ne yaparsan yap mutlak suretle bir kulp buluyor yağlı,yağsız,sulu,susuz,tuzlu,tuzsuz vs.

eğer kafamda önceden belirlemediğim bir yemek yoksa o akşam pratik çözümler devreye giriyor ki bu genelde ekmek arası-kahvaltı tadında oluyor ve tabiikide benim kurtarıcım oluyor

çok severek yemiyor arada burun kıvırıyor ama napıım hem çalışıyorum ,hem çocukla ilgileniyorum hem yemek yapıyorum üstüne üstük herşeyide yemeyen bir eşe sahibim e bu durumda bazı akşamlar yemek konusunda kaytarıyorum... geçen akşamın menüsü sucuk ekmekti:)) biliyoruum sağlıklı diil ama napıım değişiklik olsun dedim:)))

İYİ BAYRAMLAAAR...

OĞLUMLA İLK BAYRAMIMIZ

İNŞALLAH GÜZEL GÜNLER HEPİMİZİN OLUUR

HERKESİN BAYRAMINI EN İÇTEN İLEKLERİMİZLE KUTLUYORUZ

HER GÜNÜNÜZ BAYRAM TAINA GEÇSİN

SEVGİLEEEERR...

Yaratıcılık budur ....

hepsine tek kelimeyle ba-yıl-dıım...

nasıl bir yaratıcılıktır bu, nasıl akla gelip yapılmıştır

gerçi bazı yetenekler içten gelir ve doğuştanır ama 

 böyle bir yetenek az da olsa bende de olsaydı hiç fena olmazdı yani:)

kız kardeşim face'ten yollamış bana bu resimleri

nereyse 1 haftadan fazla oldu fırsat bulupta bakamadım.

dün akşam baktınmı diye sorunca merak ettim ve daha önce bakmadığıma pişman oldum.

:))

BİM BAM BOOOM ÇOK ŞÜKÜR DOSTLAR

ARTIK BENİMDE BİR CANON'UM VAAAR:))

Ayıptır söylemesi 3.evlilik yıldönümü hediyem olur kendisi

çook istiyordum sağolsun eşim hediye olarak almış çok sevindim tabiikide

bunan sonra bol post bol foto var anlıyacağınız:)

01 EYLÜL 2007-01 EYLÜL 2010

Vay bee zaman ne kadar çabuk geçiyor.

Ömür bitiyor anca takvime baktığımızda farkına varıyoruz.

Bugun evleneli taam 3 sene bitti. 3.evlilik yılönümümüzde 3 kişilik bir aileyiz artık. 

Canım eşimle bundan 6 sene evvel ortak arkadaşlarımız sayesinde tanıştık 1'er sene arayla söz, nişan derken 2007 yılı 1 Eylül 16:45'te Yunus Emre Kültür Merkezinde birbirimize "EVET"dedik.İyi ki de demişiz:)

Şu ana kız kardeşim bizim için güzel bir pasta  yapıyor (resimlerini eklerim), 

oğlum anneannesine cinnet geçirtiyor, 

eşim işlerle koşturuyor, 

bende bugunkü iş yoğunluğumun ardından sakinliğin tadını çıkararak eşime aldığım hediyeyi paketliyorum.

Takvimden 1 gün daha geçti ,

bakalım yarın bize neler gösterecek.